شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری تهیه شده توسط اداره کل ارزیابی و خدمات گردشگردی

شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری تهیه شده توسط اداره کل ارزیابی و خدمات گردشگردی ، به منظور ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی، و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و همچنین نحوه نظارت کردن بر آنها تدوین شده و مبنای درجه بندی تاسیسات گردشگری کشور است

این شیوه نامه شامل چه ساختمان هایی می‌باشد؟

۱- هتل ، متل و مهانپذیر

۲- مراکز اقامتی خودپذیرایی شامل هتل آپارتمان، زایرسرا و خانه مسافر

۳- اقامتگاه های بوم گردی و اقامتگاه های سنتی

۴- مراکز تفریحی و سرگرمی گردشگری

۵- مجتمع ها و اردوگاه های گردشگری

۶- مراکز گردشگری سلامت از قبیل مجتمع های سلامت تندرستی و آب درمانی و هتل بیمارستان

۷- محیط ها و پارک های طبیعت گردی و گردشگری روستایی و عشایری

۸- مراکز گردشگری ساحلی و دریایی

۹- واحدهای پذیرایی و انواع غذاخوری های منفرد بین راهی موجود

۱۰- تاسیسات اقامتی و پذیرایی واقع در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی

۱۱- واحدهای پذیرایی واقع در پایانه ( ترمینال ) فرودگاه ها، پایانه های مسافربری زمینی برون شهری، دریایی و ریلی

۱۲- واحدهای پذیریی واقع در پایانه های مسافری مرزی کشور

۱۳- سفره خانه های سنتی

۱۴- مناطق نمونه گردشگری

۱۵- دهکده های سلامت

۱۶- دفاتر یا شرکت های خدمات مسافرتی و جهانگردی

شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری ، از جمله درجه بندی هتل، درجه بندی متل و درجه بندی اقامتگاه ، توسط معاونت گردشگری در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، برای سرمایه گذارانی بخش گردشگری تدوین گردیده است.

فهرست شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری

۱- مقدمه

۲- اهداف

۳- دامنه

۴- تعاریف ( ادارات کل، آیین نامه، استانداردسازی، ارزیابی، عامل تطبیق، مدیر فنی، نماینده کیفیت، درجه بندی، کمیسیون درجه بندی، کمیته فنی طرح تطبیق، کمیسیون عالی نظارت، عدم انطباق، اقدام اصلاحی، اقدام پیشگیرانه)

۵- عوامل اجرایی درجه بندی تاسیسات گردشگری

۶- عامل تطبیق تاسیسات گردشگری

۷- عوامل ستادی درجه بندی تاسیسات گردشگری

۸- کمیسیون درجه بندی

۹- کمیسیون عالی نظارت

۱۰- عملیات ارزیابی تاسیسات گردشگری

۱۱- نظارت

۱۲- سایر موارد

۱۳- پیوست ها

۱۴- صورتجلسه کمیسیون درجه بندی

۱۵- ابلاغیه مصوبه کمیسیون درجه بندی

۱۶- اعلام اعتراض بهره بردار به رای کمیسیون درجه بندی

۱۷- تقاضای اخذ مجوز فعالیت عامل تطبیق استانداردهای فنی

۱۸- تعهد نامه عدم اشتغال به سایر مشاغل

۱۹- تقاضای مجوز فعالیت مدیر فنی

۲۰- تقاضای مجوز فعالیت مدیر فنی

۲۱- تقاضای ارتقا درجه

متن شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری

هیات وزيران در جلسه 4 /6 /1394 به پيشنهاد شماره 21402 /932 مورخ 24 /9 /1393 سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري و به استناد اصل يكصد و سي و هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آيين نامه ايجاد، اصلاح، تكميل، درجه بندي و نرخ گذاري تاسيسات گردشگري و نظارت بر آنها را به شرح زير تصويب كرد:

آيين نامه ايجاد، اصلاح، تكميل، درجه بندي و نرخ گذاري تاسيسات گردشگري و نظارت بر آنها
مصوب 1394,06,04

فصل اول – تعاريف

ماده 1- در اين آيين نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي روند:

الف – سازمان: سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري.

ب – قانون: قانون توسعه صنعت ايرانگردي و جهانگردي – مصوب 1370- و اصلاح بعدي آن.

ج – تاسيسات گردشگري: واحدهايي كه پس از اخذ مجوزهاي لازم از سازمان و با رعايت قوانين و مقررات مربوط به شرح زير تاسيس يا فعاليت مي ‌نمايند:
1- هتل، متل و مهمانپذير.
2- مراكز اقامتي خود پذيرايي شامل هتل آپارتمان ها، زايرسراها و خانه مسافرها.
3- اقامتگاه‌ هاي بوم گردي و اقامتگاه ‌هاي سنتي.
4- مراكز تفريحي و سرگرمي گردشگري.
5- مجتمع‌ ها، اردوگاه‌ ها و محوطه ‌هاي گردشگري.
6- مراكز گردشگري سلامت از قبيل مجتمع هاي سلامت تندرستي و آب درماني و هتل بيمارستان.
7- محيط‌ها و پارك هاي طبيعت گردي و گردشگري روستايي و عشايري.
8- مراكز گردشگري ساحلي و دريايي.
9- واحدهاي پذيرايي و انواع غذاخوري ‌هاي منفرد بين راهي موجود.
10- تاسيسات اقامتي و پذيرايي واقع در مجتمع‌ هاي خدمات رفاهي بين راهي.
11- واحدهاي پذيرايي واقع در پايانه‌ (ترمينال) فرودگاه‌ ها، پايانه‌ هاي مسافربري زميني برون شهري، دريايي و ريلي.
12- واحدهاي پذيرايي واقع در پايانه هاي مسافري مرزي كشور.
13- سفره خانه هاي سنتي.
14- مناطق نمونه گردشگري.
15- دهكده‌ هاي سلامت.
16- دفاتر يا شركت هاي خدمات مسافرتي و جهانگردي.

د – دستگاه اجرايي: دستگاه هاي اجرايي موضوع ماده (5) قانون مديريت خدمات كشوري – مصوب 1386- .

فصل دوم – ضوابط صدور مجوز ايجاد، اصلاح و يا تكميل تاسيسات گردشگری

ماده 2- متقاضي ايجاد، اصلاح و يا تكميل تاسيسات گردشگري مكلف است پس از كسب موافقت اوليه سازمان مدارك مورد نياز را جهت بررسي و تطبيق با ضوابط مربوط به سازمان ارايه كند.

تبصره – مراجع استعلام شونده موظفند ظرف يك ماه به استعلام هاي سازمان پاسخ دهند. عدم ارايه پاسخ در مهلت يادشده در حكم موافقت تلقي مي گردد.

ماده 3- تشخيص ايجاد و صدور مجوز انواع تاسيسات گردشگري و همچنين اصلاح، تكميل، تجهيز و بهره‌ برداري اين تاسيسات منحصراً از وظايف و اختيارات سازمان مي ‌باشد.

تبصره – كليه دستگاه‌ هاي اجرايي موظفند ضوابط قانوني و مورد عمل خود را در اين زمينه جهت ملاحظه و رعايت آنها به سازمان اعلام نمايند و سازمان هنگام صدور مجوز مقررات مزبور را لحاظ خواهد نمود.

ماده 4- شهرداري ‌ها و ساير مراجع صادر كننده پروانه ساختمان تاسيسات گردشگري موظفند ضمن رعايت ضوابط مربوط به خود، مقررات اعلام شده توسط سازمان را نيز رعايت نمايند.

تبصره – مراجع صادركننده پروانه ساختمان، مجاز به صدور پروانه احداث ساختمان تاسيسات گردشگري قبل از اعلام موافقت سازمان نمي‌ باشند.

ماده 5- دارنده مجوز ايجاد، اصلاح و يا تكميل تاسيسات گردشگري مكلف است طرح مربوط را براساس برنامه زمانبندي شده مورد تأييد سازمان به پايان برساند و به طور مرتب پيشرفت كار را به سازمان اطلاع دهد.

تبصره – علل قهري و اضطراري (از قبيل وقوع جنگ، سيل، زلزله و …) به تشخيص سازمان شامل تاخير نمي باشد.

فصل سوم – ضوابط صدور پروانه بهره برداري

ماده 6- دارنده مجوز احداث تاسيسات گردشگري موظف است پس از اتمام عمليات ساختماني و تجهيز واحد مربوط، مراتب را جهت دريافت پروانه بهره ‌برداري موقت به اطلاع سازمان برساند. سازمان بايد نسبت به صدور پروانه موقت صرفا براي يك دوره شش ماهه اقدام نمايد. در اين مدت دارنده مجوز بايد نسبت به اخذ گواهينامه استاندارد كيفيت خدمات گردشگري اقدام و سازمان براي واحدهايي كه موفق به اخذ گواهينامه مذكور شده ‌اند، پروانه بهره ‌برداري صادر ‌نمايد.

تبصره 1- سازمان صرفا براي محل‌ هاي تاييد شده، پروانه بهره ‌برداري صادر خواهد كرد و پروانه ‌هاي صادره قابل تسري براي تاسيسات گردشگري نقاط ديگر نمي ‌باشد.

تبصره 2- مدت اعتبار پروانه بهره برداري تاسيسات گردشگري از تاريخ صدور، سه سال تمام بوده و تمديد آن از طريق سازمان منوط به بررسي اعتبار مجدد گواهينامه استاندارد كيفيت خدمات گردشگري است.

تبصره 3- پروانه بهره ‌برداري صادر شده براي هر واحد تاسيسات گردشگري شامل كليه فعاليت‌ هاي آن واحد مي ‌باشد. درصورت واگذاري هريك از فعاليت‌ ها به اشخاص غير، مسئوليت حسن اداره آنها صرفا با دارنده مجوز مي ‌باشد.

تبصره 4- كليه متقاضيان تاسيسات گردشگري موظفند حداقل يك ماه قبل از اتمام مدت اعتبار پروانه بهره‌ برداري نسبت به تمديد پروانه اقدام نمايند. سازمان مكلف است در صورت انقضاي مدت اعتبار پروانه بهره‌ برداري و عدم ايفاي تعهدات مربوط از سوي متقاضي از ادامه فعاليت واحد جلوگيري نمايد.

ماده 7- بهره ‌بردار تاسيسات گردشگري بايد داراي شرايط زير باشد:

الف- دارا بودن گواهي صلاحيت ‌هاي حرفه‌اي لازم به تاييد مراجع ذي ربط.

ب- داشتن پروانه اشتغال به كار از مرجع ذي صلاح براي اتباع خارجي.

ج- داشتن كارت پايان خدمت وظيفه يا معافيت دايم براي اتباع ذكور ايراني.

تبصره 1- هرگاه متقاضي پروانه بهره ‌برداري شخص حقوقي باشد، بايد در اسـاسنـامه آن، زمينه خدمات گردشگري پيش‌ بيني شده باشد.

تبصره 2- در صورت مشاع بودن مالكيت تاسيسات گردشگري، مالكين موظفند شخص واجد شرايط را به عنوان نماينده رسمي معرفي نمايند و پروانه بهره ‌برداري فقط به نام وي صادر خواهد شد. درصورت بروز اختلاف بين ذي نفعان و عدم معرفي نماينده ذي صلاح، پروانه بهره ‌برداري صادر و تمديد نخواهد شد.

تبصره 3- در صورتي كه دارنده پروانه بهره ‌برداري فوت نمايد وراث يا نماينده قانوني آنها موظفند تا يك سال با رعايت تبصره (2) اين ماده تقاضاي صدور پروانه بهره ‌برداري مجدد نمايند. در اين مدت پروانه بهره ‌برداري قبلي به قوت خود باقي خواهد بود.

ماده 8- انتقال پروانه بهره‌ برداري تاسيسات گردشگري در صورت واجد شرايط بودن متقاضي جديد منوط به موافقت سازمان مي ‌باشد.

ماده 9- تبديل و تغيير نوع بهره‌ برداري تاسيسات گردشگري تحت هر عنوان بايد با موافقت سازمان باشد.

فصل چهارم – ضوابط درجه ‌بندي

ماده 10- تاسيسات گردشگري حسب نوع، بر اساس مشخصات فني، تجهيزات، نيروي انساني و كيفيت ارايه خدمات به شرح زير درجه ‌بندي مي ‌شوند:
الف- هتل‌ ها به پنج درجه يك ستاره، دو ستاره، سه ستاره، چهار ستاره و پنج ستاره.
ب- ساير تاسيسات گردشگري به تشخيص سازمان به سه درجه يك، دو و سه.

تبصره 1- شرح مشخصات، ضوابط و درجه‌ بندي تاسيسات گردشگري موضوع اين ماده توسط سازمان تعيين و پس از تاييد رييس سازمان اجرا خواهد شد.

تبصره 2- سازمان مي ‌تواند به واحدهاي اقامتي و پذيرايي كه تجهيزات و خدماتي بيش از حد ضوابط لازم براي درجه مصوب ارايه مي ‌كنند، طبقه ممتاز اعطا نمايد.

ماده 11- درجه ‌بندي، سلب و تغيير درجه، تعطيلي موقت و يا لغو پروانه بهره ‌برداري تاسيسات گردشگري بر عهده كميسيون درجه ‌بندي است كه با عضويت مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان و يا معاون گردشگري استان، نماينده تشكل صنفي گردشگري و نماينده اداره كل نظارت و ارزيابي خدمات گردشگري سازمان در استان‌ ها تشكيل مي شود. كميسيون ياد شده موظف است بر طبق استانداردهاي كيفيت خدمات گردشگري مصوب، ضوابط و دستورالعمل‌ هاي ابلاغ شده سازمان، تاسيسات گردشگري را در چارچوب اين آيين‌ نامه درجه ‌بندي، سلب و تغيير درجه دهد. سازمان مي ‌تواند از شركت‌ هاي صاحب صلاحيت به عنوان عوامل تطبيق استانداردهاي كيفيت خدمات گردشگري استفاده نمايد.

تبصره 1- شيوه‌ نامه درجه‌ بندي، شرح وظايف و نحوه عملكرد شركت‌ هاي عامل تطبيق توسط سازمان تدوين و پس از تاييد رييس سازمان ابلاغ خواهد شد.

تبصره 2- درجه بندي آن دسته از تاسيسات گردشگري كه استانداردهاي كيفيت خدمات گردشگري آنها هنوز مصوب نگرديده حسب پيشنهاد هر يك از اعضاي كميسيون درجه ‌بندي و مطابق مفاد شيوه ‌نامه درجه‌ بندي تاسيسات گردشگري انجام خواهد شد.

تبصره 3- درجه تعيين شده در موافقت اصولي صادره صرفا به عنوان درجه اوليه تلقي شده و مرجع نهايي تعيين درجه، كميسيون درجه ‌بندي است. در صورت اعتراض بهره ‌بردار به راي صادره موضوع وفق مفاد شيوه‌ نامه درجه ‌بندي تاسيسات گردشگري بررسي خواهد شد.

تبصره 4- بهره‌ بردار تاسيسات گردشگري مي ‌تواند ظرف پانزده روز پس از ابلاغ رأي به صورت كتبي به آن اعتراض نمايد. اعتراض به رأي كميسيون درجه ‌بندي به كميسيون عالي تجديد نظر مركب از نماينده معاون گردشگري سازمان، مديركل نظارت و ارزيابي خدمات گردشگري، مديركل حقوقي سازمان و نماينده تشكل صنفي مربوط مورد رسيدگي و رأي صادره، قطعي و لازم‌ الاجرا است.

ماده 12- در هر يك از تاسيسات گردشگري كه موفق به دريافت گواهينامه استاندارد كيفيت خدمات گردشگري شده‌اند نرخ اتاق، اغذيه و ساير خدمات توسط بهره ‌بردار پيشنهاد شده و پس از تاييد تشكل صنفي گردشگري و تاييد نهايي مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان، يك نسخه از آن به منظور نصب در واحد مورد بهره ‌برداري ارسال مي ‌گردد. نرخ آن دسته از تاسيسات گردشگري كه استانداردهاي كيفيت خدمات گردشگري آنها هنوز مصوب نشده، مشتركا توسط سازمان و تشكل صنفي گردشگري و با در نظر گرفتن شاخص نرخ تورم ساليانه اعلام شده از سوي بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران تعيين و به بهره‌ بردار ابلاغ مي‌ شود.

تبصره بهره ‌برداران تاسيسات گردشگري موظف به رعايت نرخ ‌نامه‌ هاي ابلاغي مي ‌باشند و در صورت تخطي مطابق تبصره (1) ماده (17) با آنها برخورد خواهد شد.

ماده 13- سازمان بايد ظرف شش ماه پس از صدور پروانه بهره‌ برداري موقت نسبت به درجه‌ بندي و صدور پروانه بهره ‌برداري جهت تاسيسات گردشگري اقدام كند.

فصل پنجم – شرايط اداره كنندگان تاسيسات گردشگري

ماده 14- مسئوليت اداره تاسيسات گردشگري موضوع اين آيين ‌نامه به عهده مديري خواهد بود كه واجد شرايط زير باشد:

الف- متدين به دين اسلام و يا ساير اديان رسمي مصرح در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران براي اتباع ايراني.

ب- دارا بودن گواهي عدم سوء پيشينه كيفري در حدود مقرر در ماده (25) قانون مجازات اسلامي – مصوب 1392

ج- دارا بودن كارت پايان خدمت وظيفه يا معافيت دايم براي اتباع ذكور ايراني.

د- اجازه اشتغال به كار از مراجع مربوط براي اتباع خارجي.

هـ- دارا بودن گواهي عدم اعتياد به مواد مخدر و داشتن كارت معاينه بهداشتي.

و- داراي مدرك تحصيلي متناسب با تاسيسات گردشگري براساس دستورالعملي كه به تاييد رييس‌ سازمان مي ‌رسد.

ز- دارا بودن گواهينامه معتبر مربوط به طي دوره آموزشي تخصصي از مراكز آموزشي داخل يا خارج از كشور و يا موفقيت در آزمون فني و تخصصي سازمان.

ح- تسلط به يكي از زبان‌ هاي خارجي توسط مديران هتل ‌هاي سه، چهار و پنج ستاره و تاسيسات گردشگري ويژه به تناسب درجه واحد در حد لزوم حسب دستورالعمل سازمان.

ماده 15- سازمان براي مديران تاسيسات گردشگري واجد شرايط كارت مديريت صادر خواهد كرد. مدت اعتبار اين كارت سه سال است و صدور و تمديد كارت مديريت منوط به ارايه تقاضاي كتبي به سازمان مي‌ باشد.

تبصره 1- هر شخص فقط مي ‌تواند در يك زمان مديريت يك واحد از تاسيسات گردشگري را عهده ‌دار شود.

تبصره 2- مديران تاسيسات گردشگري غير از اشتغال در واحد مربوط نبايد شغل ديگري داشته باشند.

ماده 16- دارندگان پروانه بهره ‌برداري تاسيسات گردشگري در صورت غيبت مدير واحد به مدت بيش از دو ماه موظفند پس از موافقت كتبي سازمان، نسبت به معرفي جانشين واجد شرايط اقدام نمايند. جانشين، حداكثر سه ماه مي ‌تواند اداره واحد گردشگري را عهده‌ دار شود. در صورتي كه مدير در پايان مدت موافقت شده حضور خود را در محل كار كتبا اعلام ننمايد، سازمان مي ‌تواند او را از مديريت عزل و با واحد مربوط برابر ماده (18) رفتار نمايد.

فصل ششم – نظارت بر فعاليت تاسيسات گردشگري

ماده 17- نظارت بر فعاليت تاسيسات گردشگري موضوع اين آيين‌ نامه از جهت سطح و كيفيت ارايه خدمات و رعايت ضوابط درجه ‌بندي و نرخ‌ هاي تعيين شده به عهده سازمان است. در صورت مشاهده قصور يا تقصير در اداره مطلوب تاسيسات گردشگري و يا هرگونه نارسايي و تخلف از مفاد اين آيين‌ نامه به شرح زير عمل خواهد شد:

الف- تذكر كتبي با درج در سابقه واحد.

ب- اخطار كتبي با تعيين مهلت مناسب جهت رفع اشكال و نارسايي.

ج- كاهش درجه تاسيسات گردشگري موضوع ماده (10).

د- تعليق مجوز بهره ‌برداري تا رفع اشكال و نارسايي‌ ها (درخصوص تاسيسات پذيرايي حداكثر تا يك ماه).

هـ- لغو پروانه بهره‌ برداري.

تبصره 1- درصورت وقوع گرانفروشي، كم‌ فروشي، عدم ارايه خدمات مطلوب و وضعيت نامناسب بهداشتي، سازمان مي‌ تواند برابر بند (د) اين ماده اقدام نمايد.

تبصره 2- سازمان مي ‌تواند مدير يا بهره ‌بردار متخلف لغو مجوز شده را به مدت دو سال از تصدي مديريت يا بهره ‌برداري تاسيسات گردشگري محروم نمايد.

تبصره 3- كاهش درجه، تعليق و لغو پروانه بهره ‌برداري تاسيسات گردشگري، صرفا با تاييد كميسيون درجه‌ بندي امكان ‌پذير خواهد بود.

ماده 18- در صورت فوت، استعفا يا لغو كارت مديريت واحد گردشگري، بهره‌ بردار موظف است ظرف دو ماه نسبت به تعيين و معرفي مدير واجد شرايط طبق ماده (15) اقدام نمايد. در صورت عدم اقدام، سازمان مي‌ تواند واحد مزبور را تعطيل نمايد.

ماده 19- چنانچه رسيدگي به تخلف واحد تاسيسات گردشگري از حيطه اختيارات سازمان خارج باشد بايد فورا موضوع به مراجع ذي صلاح جهت اقدام قانوني اعلام شود.

ماده 20- چنانچه واحد گردشگري بدون داشتن مجوز و يا عذر موجه سه ماه تعطيل باشد، پروانه بهره ‌برداري آن رأسا توسط سازمان لغو و براي شروع بهره‌ برداري مجدد رعايت كليه مواد اين آيين ‌نامه الزامي است.

تبصره 1- تشخيص موجه يا غيرموجه بودن علت تعطيل ‌با سازمان است.

تبصره 2- تاسيسات گردشگري كه فعاليت آنها فصلي است به تشخيص سازمان مشمول اين ماده نخواهند بود.

ماده 21- مديران تاسيسات گردشگري موظفند فهرست نرخ اتاق، اغذيه، آشاميدني ‌ها و ساير خدمات واحد مربوط را در برگه ها و اندازه‌ هاي استاندارد در محلي مناسب در معرض ديد مسافران و مهمانان نصب نموده و متعهد به رعايت آن باشند.

تبصره – تاسيسات گردشگري موظفند صورت حساب‌ ها و فهرست نرخ اغذيه و ساير خدمات خود را روي نمونه‌ هايي كه به زبان فارسي و يكي از زبان ‌هاي خارجي تهيه شده است، به مشتريان ارايه نمايند.

ماده 22- مدير واحد اقامتي موظف است گزارش روزانه ورود و خروج مهمانان و ساير اطلاعات آماري مورد نياز سازمان را طبق دستورالعمل‌ هاي صادره سازمان تهيه و به سازمان ارايه نمايد.

تبصره – سازمان مي‌ تواند در صورت عدم ارايه اطلاعات مورد درخواست برابر ماده (17) با واحدهاي مستنكف، رفتار نمايد.

فصل هفتم – متفرقه

ماده 23- ادارات نظارت بر اماكن عمومي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران مكلفند به تقاضاي سازمان، رأسا از ادامه فعاليت تاسيسات گردشگري كه برخلاف اين آيين نامه عمل كنند و همچنين تاسيسات غير مجاز كه به اسكان و پذيرايي ميهمانان و مسافران مبادرت مي ‌نمايند، جلوگيري و نتيجه را كتبا‌ به سازمان اعلام نمايند.

تبصره 1- جلوگيري از ادامه فعاليت تاسيسات گردشگري متخلف و غير مجاز بايد پس از تعيين مهلت مناسب به تشخيص سازمان و در صورت لزوم همراه با لاك و مهر يا پلمپ تمام يا قسمتي از واحد صورت گيرد كه حدود آن به اعلام سازمان مي ‌باشد.

تبصره 2- در موارد سلب درجه و تعطيل دايم واحد گردشگري، مراجع مذكور در اين ماده موظفند همزمان با اجراي دستور تعطيل نسبت به محو نام و ساير علايم و آثار واحد گردشگري از روي تابلو‌ها و مانند آن اقدام نمايند.

ماده 24- تاسيسات گردشگري سازمان هاي دولتي، شهرداري‌ ها و نهاد‌هاي انقلاب اسلامي نيز مشمول مفاد اين آيين‌ نامه مي ‌باشد. سازمان هاي دولتي مشمول اين آيين ‌نامه ملزم به احراز آن دسته از شرايط مندرج در اين آيين ‌نامه كه بر اساس دولتي بودن آنها موضوعيت ندارند، نمي‌ باشند.

ماده 25- سازمان دستورالعمل نحوه تشكيل و فعاليت تشكل هاي تاسيسات گردشگري و نيز صدور مجوز براي اشخاص حقوقي براي فعاليت در تاسيسات گردشگري و ساير دستورالعمل‌ هاي مورد نياز در اجراي اين آيين ‌نامه را تهيه و با تاييد رييس سازمان ابلاغ مي ‌نمايد.

ماده 26- اين تصويب ‌نامه، جايگزين تصويب ‌نامه شماره 7408 /ت141 مورخ 2 /3 /1368 و اصلاحات بعدي آن مي‌ شود.

اسحاق جهانگيری
معاون رئیس جمهور

مطالعه بیشتر